Receptiegeschiedenis
Het Nibelungenlied bleef gedurende de hele middeleeuwen populair. Het laatste handschrift dat is overgeleverd stamt uit het begin van de zestiende eeuw. Daarna raakte het werk in vergetelheid. In de tweede helft van de achttiende eeuw werden de oudste handschriften van het Nibelungenlied herontdekt. Onder invloed van de Romantiek met haar belangstelling voor de Duitse literatuur uit de middeleeuwen en gevoed door het ontluikende nationale bewustzijn in Duitsland groeide het Nibelungenlied in de negentiende eeuw uit tot hét Duitse nationale epos: wat de Ilias van Homerus was voor het oude Griekenland, dat was het Nibelungenlied voor Duitsland. Er verschenen diverse moderne Duitse vertalingen. Ook werd de Nibelungenstof een dankbaar onderwerp voor toneel- en operabewerkingen, waarvan Der Ring des Nibelungen van Richard Wagner de bekendste is. Overigens baseerde Wagner zijn libretto niet op het Duitse Nibelungenlied, maar op Oudnoordse teksten zoals de Völsunga saga. In de twintigste eeuw volgden verschillende filmbewerkingen van het Nibelungenlied. De bekendste en vanuit filmhistorisch oogpunt interessantste is het tweeluik Siegfried (1923) en Kriemhilds Rache (1924) van Fritz Lang.
